Rozbudowa kościoła

Kościół w Kiełpinie formę, w jakiej istniał do niedawna, uzyskał w latach 20. XX wieku, kiedy powiększono go o transept i prezbiterium. Wieś jednak nieustannie się rozwijała i przybywało jej mieszkańców. W konsekwencji świątynia, choć świetnie utrzymana, stała się niewystarczająca dla potrzeb wspólnoty parafialnej. Niemożliwe było, aby większa liczba wiernych wspólnie uczestniczyła w ważnych uroczystościach czy nawet niedzielnych Mszach Świętych. Przez dłuższy czas rozważano różne rozwiązania powstałego problemu. Ostatecznie 27 maja 2013 roku, w ramach odbywającej się wizytacji, biskup pelpliński Ryszard Kasyna zobowiązał parafię do rozbudowy kościoła.

29 września 2014 roku, w dniu odpustu świętego Michała, biskup Wiesław Śmigiel wmurował kamień węgielny pod nową część kościoła. W czasie pierwszych kilku miesięcy powstały jej fundamenty i mury. Na początku lutego 2015 roku częściowo wyburzono południową ścianę kościoła, łącząc wnętrza obu części budynku, i zastąpiono ją tymczasową przegrodą, aby umożliwić sprawowanie liturgii. 13 kwietnia 2015 roku zakończono konstruowanie dachu, nad którym zawisła tradycyjna wiecha. W ciągu pierwszych 12 miesięcy budowy nie tylko zamknięto stan surowy, ale także zamontowano okna, wykonano elewację, zainstalowano systemy ogrzewania i wentylacji, ułożono posadzkę i rozpoczęto prace wykończeniowe. 10 grudnia 2015 roku o 17:00 w odseparowanej nowej części kościoła odprawiono pierwszą Mszę Świętą. Następnie podjęto kompleksową renowację dotychczasowego wnętrza kościoła. Skuto posadzkę, rozebrano nisko położony sufit, wzmocniono strop, rozbudowano wejście, a całość wykończono w sposób spójny z nową częścią budynku. 23 czerwca 2016 roku, po niespełna dwóch latach, zakończono prace budowlane.

29 września 2016 roku, w święto świętego Michała Archanioła, patrona parafii, biskup Ryszard Kasyna poświęcił odmienioną świątynię i nowy ołtarz.

W późniejszych miesiącach kontynuowano dostawy ławek, wymieniono konfesjonały i dokonano renowacji organów. W wyniku rozbudowy zmienił się układ budynku: prezbiterium znalazło się w nowej części, a w poprzednim jego miejscu urządzono kaplicę z chrzcielnicą; organy pozostały w dotychczasowej lokalizacji, ale dobudowano drugi chór, naprzeciwko obecnego ołtarza; główne wejście zaplanowano w okolicy krzyża misyjnego. Przebieg historycznej i dobudowanej części kościoła najłatwiej odróżnić, spoglądając w górę – ich stropy są inaczej wykończone.

Fotograficzna kronika rozbudowy kościoła